4 فروردين 1389 / 8 ربيع الثاني 1431 / 24 مارس 2010

محمد بن محمود حسيني لواساني تهراني معروف به عصار حكيم، متكلم ، فقيه، شاعر، و مفسر ايراني در مشهد درگذشت. او در تهران به دنيا آمد و تحصيلات خود را در تهران، كربلا، نجف، و مدينه ادامه دارد. لواساني تهراني قريحه شاعري بسيار خوبي داشت و در سروده‏هاي خود ابتدا به ناظم، و سپس به آشفته، تخلص مي‏كرد. آشفته تهراني مشهور به عصار در زندگي خويش فعاليت علمي بسياري داشت و آثار فراواني تدوين كرد.
استاد امير حسين يزدگردي از فرهنگ دوستان و ادب شناسان ايران بدرود حيات گفت. استاد يزدگردي ضمن تدريس در دانشگاه تهران در تهيه و تدوين كتاب كليله و دمنه همكاري مؤثر كرد. ايشان هم چنين در تصحيح بعضي مجلات ديوان كبير، با شادروان فروزانفر همكاري كرد. از آثار استاد يزدگردي تصحيح نفثة‏ المصدور يزدي را مي‏توان نام برد.
آيت‏اللَّه شيخ علي مرندي در سال 1287 ش (1326 ق) در شهرستان مرند به دنيا آمد و مقدمات علوم را در همان شهر به پايان برد. وي در سال 1314 براي فراگيري سطوح بالاي علمي راهي نجف اشرف گرديد و در محضر استوانه‏هاي علمي زمان همچون: شيخ الشريعه اصفهاني، آخوند ملامحمدكاظم خراساني و سيدمحمد كاظم يزدي به درجه رفيع اجتهاد دست يافت. آيت‏اللَّه مرندي پس از سالياني حضور در نجف، خود، يكي از مردان علمي و فقهي آن حوزه گرديد و جمعي از فضلا و فرهيختگان در حلقه درس او حاضر مي‏شدند. او فردي پرهيزگار، عابد، متين، خوش‏اخلاق، متواضع، خوش قلب و پاك نفس بود و به مظاهر فريبنده زندگي دلبستگي نداشت. آيت‏اللَّه مرندي در طول حيات پربار علمي خويش آثار متعدد با ارزشي تاليف كرد كه شرح تبصرة المتعلمين علامه حلي در يازده جلد، هداية المؤمنين، حاشيه بر مكاسب و تقريرات درس شيخ الشريعه اصفهاني از آن جمله‏اند. اين فقيه جليل در مرند از شأن و اعتبار و احترام فوق‏العاده‏اي برخوردار بود و برخي از مردم خطه آذربايجان در مسائل علمي به ايشان مراجعه مي‏نمودند. آيت‏اللَّه مرندي سرانجام در اوايل فروردين 1339 ش برابر با 14 جمادي‏الثاني 1379 ق در 53 سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و در قبرستان وادي‏السلام نجف اشرف به خاك سپرده شد.
آيت‏اللَّه سيدعلي برقعي رضوي قمي در حدود سال 1260 ش (1398 ق) در خاندان سادات معروف برقعي و در خانواده‏اي عالم‏پرور در قم به دنيا آمد. وي در ابتدا مقدمات و سطوح حوزه را فرا گرفت و سپس به درس خارج حضرات آيات: محمد ارباب، شيخ ابوالقاسم كبير قمي و شيخ عبدالكريم حائري يزدي راه يافت. آيت‏اللَّه برقعي سپس براي تكميل تحصيلات خويش راهي نجف اشرف گرديدو در محضر عالماني همچون آيات عظام: سيد ابوالحسن اصفهاني و ميرزاي ناييني به سطوح والاي علمي دست يافت. ايشان پس از سالياني توقف در نجف، به تهران عزيمت نمود و به درس و بحث و تاليف و ارشاد مردم همت گماشت و منشا كارهاي خير گرديد. از اين دانشور فرهيخته آثاري بر جاي مانده كه الهي نامه، بطون خمسون، فلسفه شهادت و ديوان اشعار از آن جمله‏اند. آيت‏اللَّه برقعي سرانجام در اوايل فروردين 1353 ش برابر با بيست و هفتم صفر 1394 ق در 93 سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و رخ در نقاب خاك كشيد.
آيت‏اللَّه شيخ علي اصغر احمدي شاهرودي در سال 1302 ش (1342 ق) در يكي از توابع شاهرود به دنيا آمد و تحصيلات مقدماتي را در زادگاهش سپري ساخت. وي سپس در 16 سالگي راهي حوزه علميه قم شد و پس از چندي از محضر استاداني همچون آيات عظام: سيدمحمد حجت كوه‏كمره‏اي و سيد محمد محقق داماد بهره برد. ايشان همچنين در دوره درس اصول امام خميني در قم نيز شركت كرد. آيت‏اللَّه احمدي مدتي نيز در حلقه درس آيت‏اللَّه سيدحسين بروجردي در شهرستان بروجرد حاضر شد و از وجودشان استفاده نمود. اين فقيه فرزانه از آن پس در نجف اشرف اقامت گزيد و از استوانه‏هاي علمي حوزه علميه نجف از قبيل آيات عظام: آخوند ملامحمد كاظم خراساني، سيدمحسن حكيم و سيدابوالقاسم خويي مستفيض گرديد. ايشان سرانجام در تاريخ چهارم فروردين 1371 ش برابر با هفتم رمضان 1411 ق در زمان حكومت خفقان‏بار حزب بعث، هنگام تشرف به حرم مطهر امام علي(علیه السلام) مورد حمله ناجوانمردانه مزدوران بعث عراق قرار گرفت و در 69 سالگي به شهادت رسيد. جنازه ايشان سه روز در آنجا ماند تا اينكه برخي از روحانيان با لباس مبدل توانستند جنازه وي را ربوده و به خاك بسپارند.
دوران امامت امام حسن عسكري(علیه السلام) دوراني حساس و متفاوت بود. امام از جواني تحت نظر خلفاي جورِ عباسي قرار داشت تا جايى كه از پانزده سالگي و در زمان حيات پدر بزرگوار خويش نيز به زندان برده شد. آن امام همام، به مقتضاي زمان، رسالت خويش را به انجام مي‏رساند و كار امامت را به پيش مي‏برد. همچنين وظيفه‏ي سنگينِ آماده ساختن شيعيان براي امامت و غيبَت امام زمان، نيز بر عهده‏ي آن حضرت بود. يكي از مهم‏ترين كارهاي امام حسن عسكري، همانند پدر و اجداد طاهرينَش، تربيت شاگرد و حفظ فقه تشيُّع و انديشه‏ي ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود تا آن جا كه بيش از 260 نفر را از شاگردان آن امام نام برده‏اند. امام حسن عسكري(ع) در كنار كارهاي علمي، مجموعه‏اي از تفسير، روايات، معارف اسلامي و عقايد را نيز تأليف نمود كه تفسير و مواعظِ قصار از آن جمله‏اند.
چون شاه عباس صفوي خود را از نظر قواي نظامي نيرومند يافت به فكر بازپس‏گيري شهرهايي افتاد كه در شمال غربي ايران به عثماني‏ها واگذاشته بود. نخست به تبريز حمله برد و از آن جا به ايروان تاخت و از آن به بعد شهرهاي غربي ايران را از دست عثماني‏ها خارج ساخت و به ايران ملحق گردانيد.
سيدمرتضي كشميري نزد دايى و والد بزرگوارش به كسب علوم ديني پرداخت و در سنين نوجواني به درجات علمي نايل گرديد. در سال 1284 قمري همراه دايي خويش به عتبات عاليات عزيمت نمود. وي در آنجا از حوزه‏ي درس علامه سيدمحمد عباس تستري، آخوند ملامحمد اردكاني، ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي و ميرزا محمد حسن شيرازي بهره برد و به مقام عالي علمي رسيد. سيد داراي شخصيت عرفاني و داراي كرامات عجيبي بوده است.
پس از به قدرت رسيدن محمدعلي شاه و بي‏اعتنايى او به مشروطه، مردم تبريز دست به قيام زده و با رهبري باقرخان و ستارخان نداي مشروطه سر دادند. پس از آن تبريز توسط قواي دولتي ماه‏ها به محاصره درآمد ولي توفيقي جهت تصرف شهر، براي شاه به دست نيامد. مقاومت سرسختانه‏ي مردم تبريز ده ماه به طول انجاميد و سرانجام در ربيع الثاني 1327 ق هنگامي كه سربازان روس به بهانه‏ي حمايت از خارجيان وارد اين شهر شدند، اين محاصره پايان يافت.
ملافتح‏اللَّه اصفهاني معروف به شيخ الشريعه در دوازدهم ربيع‏الاول سال 1266 ق در اصفهان به دنيا آمد. پس از فراگيري مقدمات در اصفهان و مشهد، در سال 1295 ق راهي نجف اشرف گرديد و از محضر عالمانِ گرانقدري همچون ملااحمد سبزواري، محمد حسين كاظميني و ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي استفاده برد. از شاگردان او مي‏توان آيات عظام: محمد تقي خوانساري، عبدالكريم حائري يزدي، محمدحسين بروجردي، سيد ابوالقاسم خويى، سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي، سيد محسن حكيم و محمد علي شاه آبادي را نام برد. شيخ الشريعه با توجه به اقتضائات زمان وارد ميدان عمل مي‏شد و در امور سياسي متعددي دخالت مستقيم داشت. ايشان يكي از رهبران اصلي نهضت اسلامي مردم عراق عليه استعمار انگلستان در سال 1920 م بود. شيخ الشريعه، براي ارتقاء سطح علمي طلاب، كتابخانه‏ي مهمي ايجاد كرد كه دانش‏پژوهان از آن استفاده‏مي‏كردند. اين عالم رباني در 73 سالگي بدرود حيات گفت و در حرم امام علي(علیه السلام) به خاك سپرده شد.
فريدريش اِنْگِلْسْ فيلسوف و نظريه‏پرداز برجسته آلماني در 24 مارس 1820م در خانواده‏اي مرفه در آلمان متولد شد. وي فرزند يكي از صنعت‏گران آلماني بود و پس از مرگ پدر وارث ثروت هنگفت او شد. انْگِلْسْ در جواني با كارل ماركس اقتصاددان آلماني آشنايى يافت و مدت 40 سال با كارل ماركس همراه بود و وي را با مسائل و مباني اقتصادي آشنا نمود. آن‏گاه ماركس را مورد حمايت‏هاي مالي قرار داد و به او در ارائه انديشه‏هايش كمك رسانيد. در كنار اين روابط و همكاري، انگلس خود نيز به تدوين و طرح عقايدش مي‏پرداخت. وي در 24 سالگي مقاله "رئوس انتقاد از اقتصاد سياسي" را منتشر نمود و در آن، پس از بررسي و تحليل سرمايه‏داري، به عنوان يك نظام اقتصادي مبتني بر مالكيت خصوصي و كشمكش طبقاتي، تناقضات موجود در نظريات اقتصادي ليبرال را مورد انتقاد قرار داد. همفكري انگلس با ماركس باعث شد تا مرام "سوسياليسم" را به اتفاق يك‏ديگر تبليغ و ترويج نمايند و در نگارش كتاب‏ها و رسالات فلسفي به همراه هم اقدام نمايند. انگلس پس از شركت در اجتماع سوسياليست‏ها در لندن، به همراه ماركس وظيفه يافت كه با نگارش و انتشار بيانيه‏اي، فلسفه و اهداف كمونيست‏ها را تشريح نمايد. اين بيانيه در نهايت در فوريه 1848م با امضاي ماركس و انگلس منتشر شد و پس از چندي، جنجال زيادي به راه انداخت. از ديدگاه انگلْس ايدئولوژي از دو بخش تشكيل يافته است: بحث در علوم فيزيك، شيمي و تكنولوژي و به طور عام، علم و دانش بخش نخست آن را تشكيل مي‏دهد و قسمت دوم از مسائلي چون حقوق، قانون، اخلاقيات، هنر، فلسفه و مذهب تشكيل شده است. از ديدگاه اقتصادي انگلْس جزء اول اهميت ويژه‏اي دارد و ارزشي كه براي بخش دوم مطرح مي‏شود، ناشي از خطاي ذهني است. بايد يادآوري كرد كه بيشتر فرضيه‏هاي علمي كه انگلْس انديشه‏هاي خود را با آن‏ها توجيه مي‏نمايد تا حد زيادي رد شده است. از نظريات مهم وي پايه‏ريزي انديشه ماترياليسم ديالكتيك است. اين انديشه كه توسط فريدريش هِگِل ديگر فيلسوف آلماني مطرح گرديد در تفكرات انگلس جايگاه ويژه‏اي يافت. ماترياليسم به مادي بودن جميع پديده‏ها اعتقاد دارد و ديالكتيك وابستگي پيشرفت و تكامل با كشمكش و نزاع دروني را مدنظر قرار داده است. از نظر انگلس تكامل جهان واقعي، اعم از جامعه و طبيعت، برطبق توالي تضاد و نتيجه انجام مي‏گيرد. وي هم‏چنين كوشيد ماركسيسم را بر يك اساس مبتني بر قواعد علوم طبيعي بسط دهد. انديشه‏هاي انگلس امروزه به عنوان يك نظريه جهت نقد و بررسي مطرح مي‏شود. فريدريش انگلس سرانجام در پنجم اوت 1895م در هفتاد و پنج سالگي درگذشت.
در 24 مارس 1882م باسيل "كُخ" عامل سرايت و انتشار بيماري سِل، توسط رابرت كُخ پزشك و محقق آلماني، كشف شد. رابرت كخ، بيش از ده سال در زمينه شناخت علّت بيماري سل، مطالعه و تحقيق كرد و سرانجام موفق به كشف اين عامل شد كه بعدها آن بيماري را به نام او، باسيل كخ ناميدند. وي يك سال پس از اين كشف اعلام كرد كه مي‏توان همه موجودات را در اثر تلقيح اين سرم از بروز امراض مصون داشت. اين پزشك آلماني، در سال 1905، جايزه نوبل را در زمينه فيزيولوژي دريافت كرد. با اين حال، رابرت كخ به عنوان كاشف ميكروب سل كه خودْ جان ميليون‏ها نفر را نجات داده بود، پس از سفرهاي بسيار به بيماري سل مبتلا شد و در 27 مه 1910م در 67 سالگي درگذشت.
ژول وِرْن، نويسنده معروف فرانسوي در 8 فوريه 1828م در شهر نانت فرانسه به دنيا آمد و تحصيلات اوليه را در زادگاه خود گذراند. وي سپس براي ادامه تحصيل در رشته حقوق راهي پاريس شد. وِرْن به دليل علاقه به ادبيات، به فعاليت در اين رشته پرداخت. پس از آنكه چند داستان اوليه وي موفقيتي كسب نكرد، به مطالعه پرداخت و روش جديدي براي نگارش آثار خود در پيش گرفت. وي به جاي آنكه از سرگذشت پيشينيان سخن بگويد، داستان آيندگان را برگزيد. ژول ورن در اوقات بيكاري به مطالعه و تحصيل در رشته جغرافيا و رياضي و فيزيك ادامه داد و در به كار بردن زبان علمي در داستان‏هاي تخيلي و خلق رمان‏هاي علمي كه انديشه نوشتن آنها را در سر مي‏پرورانْد، بسيار تلاش كرد. ژول‏ورن با پيوند دادن علم و ادبيات، تحول شگرفي در ادبيات ايجاد كرد و موضوع رمان‏هاي خود را بر فرضيه‏هاي علمي ولي خيالي پايه‏گذارد كه بيشتر آنها در جهان امروز به حقيقت پيوسته است. نخستين اثر ژول ورن با اين روش، پنج هفته در بالن نام داشت كه با موفقيت زيادي روبرو شد. ژول ورن سپس همه ساله كتابي درباره اكتشافات و اختراعات علمي آينده را به صورت سفرنامه مي‏نوشت و مردم با ولع تمام، داستان‏هايش را مي‏خواندند. در داستان‏هاي تخيلي ژول ورن، به صورت عجيبي، بسياري از پيشرفت‏هاي علمي نظير ساخت زيردريايى، سفر به ماه و اسرار زمين كه در قرن بيستم تحقق يافت، پيش‏بيني شده است. ژول ورن در مدت چهل سال آثار فراواني انتشار داد كه سراسر از ماجراهاي عجيب و غريب و بر مبناي رمان علمي كه در آنها قدرت تخيل از مرزهاي جهاني فراتر مي‏رفت و خيال و وهم با واقعيت مي‏آميخت و براي خوانندگان كه تشنه اين قبيل داستان‏هاي خيال‏انگيز بودند جاذبه بسيار دربرداشت. ژول ورن از نويسندگاني است كه آثارش بيش از ساير آثار ساير نويسندگان فرانسوي به زبان‏هاي مختلف ترجمه شده است. استادي ژول ورن در داستان‏پردازي و نقل افسانه‏هاي تخيلي آميخته با تحليل دقيق رواني و طنز ناآشكار و استعداد خلق گروه‏هاي واقعي است از افراد بشر بر حسب نژاد و عصري كه در آن به سر مي‏برند و همين امر، او را داستان‏نويسي بزرگ معرفي كرده، به ويژه رمان‏هاي او جوانان را سخت شيفته خود ساخته است. شيوه نگارش ژول ورن شيوه‏اي دقيق و روان است كه هرگز كهنگي نمي‏پذيرد. نفوذ و تأثير ژول ورن در ادبيات معاصر خود به اندازه‏اي بود كه برخي، زمانه وي را "عصر ژول وِرْنْ" ناميده‏اند. تأثيرپذيري و الهام‏گيري بسياري از نويسندگان و شاعران از آثار وي، مؤيد اين معنا مي‏باشد. از ژول ورن بيش از پنجاه رمان علمي برجاي مانده است كه جزيره اسرارآميز، سفر به مركز زمين، زمين تا ماه و دور دنيا در هشتاد روز از آن جمله‏اند كه شهرتي جهاني دارند و به اكثر زبان‏هاي زنده دنيا ترجمه شده‏اند. ژول ورن سرانجام در حالي كه در اوج شهرت بود، در 24 مارس 1905م در 78 سالگي در پاريس درگذشت.
ژنرال حسين محمد ارشاد، يكي از افسران عالي‏رتبه ارتش بنگلادش بود كه از سال 1978م به رياست ستاد ارتش اين كشور رسيد. وي كه به شدت از توسعه روابط با غرب جانبداري مي‏كرد، همواره مترصد فرصتي براي كنار زدن رقباي خود و به دست گرفتن رهبري كشور بود. زمينه‏هاي قدرت مطلق ارشاد، پس از ترور ژنرال ضياءالرحمن، زمام‏دار وقت بنگلادش و بر روي كار آمدن نظاميان مهيا شد. اما جانشين ضياءالرحمن نيز بيش از سه ماه دوام نياورد و در طي كودتايى در 24 مارس 1982م، ژنرال حسين محمد ارشاد قدرت را در دست گرفت. با اين حال سلطه ارشاد بر بنگلادش همواره مورد مخالفت اكثريت مردم اين كشور بود و تظاهرات زيادي عليه نظاميان شكل مي‏گرفت. ژنرال ارشاد در شرايطي كه قانون اساسي بنگلادش، كمترين مجالي براي اعمال قدرت نظاميان در كشور بنگلادش در نظر نگرفته بود، زمام‏دار اصلي و حاكم مقتدر و مطلق اين كشور محسوب مي‏شد. ارشاد در نهايت، در حالي كه در اوج قدرت به سر مي‏برد، در 12 دسامبر 1983م در يك اقدام غيرمنتظره، خود را رئيس جمهور بنگلادش ناميد. اين امر مخالفت‏هاي مردمي را عليه ارشاد افزايش داد. از اين رو، ژنرال ارشاد نيز علاوه بر سركوبي مقاومت‏هاي مردمي، دانشگاه‏ها رابه منظور جلوگيري از تجمع دانشجويان تعطيل كرد و انتخابات پارلماني را به دفعات به تعويق انداخت. ارشاد در اوايل سال 1985م در اوج نارضايتي مردم از وي، يك انتخابات فرمايشي برگزار كرد و مدعي شد كه 95 درصد آراء 48 ميليون نفر واجد شرايط رأي در اين كشور را به دست آورده است. از آن سال به بعد وي همواره در انتخابات نمايشي رياست جمهوري يا پارلماني، صاحب بيشترين آراء بود در حالي كه وضع اقتصادي و سياسي بنگلادش روز به روز وخيم‏تر مي‏شد. در نهايت، ژنرال ارشاد در چهارم نوامبر 1990م توسط يك شوراي نظامي بركنار شد و در 12 ژوئن 1991م به ده سال زندان محكوم گرديد.
مسجد جامع گنجه كه از بناهاي تاريخي جمهوري آذربايجان به شمار مي‏رود، از سال 1920م و پس از قدرت گرفتن حكومت الحادي كمونيستي در اتحاد جماهير شوروي سابق، به حالت تعطيل درآمده بود. مسجد جامع گنجه تا پايان عمر زمام‏داران كمونيست در همان حال باقي ماند تا اين كه با فروپاشي نظام اتحاد جماهير شوروي، سرانجام در 24 مارس 1989م، طي مراسمي همراه با برگزاري نماز جماعت، پس از هفتاد سال تعطيلي، بازگشايي شد. هم‏چنين به دنبال برخي تحولات سياسي در شوروي سابق و جمهوري‏هاي آن و با توجه به خواست همگاني مسلمانان جمهوري آذربايجان، ده‏ها مسجد بازسازي و مورد استفاده آنها قرار گرفت.